Ik ben aan het opruimen. En dan komt een mens veel tegen. Want om te weten of iets opgeruimd mag worden, moet je het toch eerst door je handen laten gaan. En dat betekent weer dat je het in je hoofd ook moet coderen: wat is het, van wanneer is het en van welke gelegenheid is het, om aan de hand daarvan te bepalen of het weg mag of niet.
Er zijn mensen die die exercitie er even doorheen jassen. Die pakken een vuilniszak en gooien daar achteloos herinnering na herinnering in. Betonnen argumenten debiterend als 'je kunt niet alles bewaren'. En dat is een waarheid als een koe. Want nee, je kunt niet alles bewaren. Uiteindelijk sneaken er altijd ongezien Nieuwe Dingen je huis binnen en als je dan de oude niet weggooit, dan heb je op een gegeven dag een probleem. En daar maken ze dan weer een tv-programma over, als je niet oppast. Een programma waarin mensen die helemaal niets van de psychologie van notoire nietwegkunnengooiers weten, maar wel het bekendenederlandersdiploma op zak hebben, proberen een slachtoffer los te weken van alles wat het huis uit puilt. 'Ja maar we hadden afgesproken dat we het nou weg gingen gooien, toch? Daarom zijn we nu hier, toch? Dat gingen we nu toch doen?' Zachte druk uitoefenend op de arm waar zich een vermolmd tijdschrift muurvast ophoudt.
Er zijn mensen die die exercitie er even doorheen jassen. Die pakken een vuilniszak en gooien daar achteloos herinnering na herinnering in. Betonnen argumenten debiterend als 'je kunt niet alles bewaren'. En dat is een waarheid als een koe. Want nee, je kunt niet alles bewaren. Uiteindelijk sneaken er altijd ongezien Nieuwe Dingen je huis binnen en als je dan de oude niet weggooit, dan heb je op een gegeven dag een probleem. En daar maken ze dan weer een tv-programma over, als je niet oppast. Een programma waarin mensen die helemaal niets van de psychologie van notoire nietwegkunnengooiers weten, maar wel het bekendenederlandersdiploma op zak hebben, proberen een slachtoffer los te weken van alles wat het huis uit puilt. 'Ja maar we hadden afgesproken dat we het nou weg gingen gooien, toch? Daarom zijn we nu hier, toch? Dat gingen we nu toch doen?' Zachte druk uitoefenend op de arm waar zich een vermolmd tijdschrift muurvast ophoudt.
Maar er zijn er ook die de stukjes vroeger de afvalbak als het ware in aaien. Die elke herinnering weer even langs zien flitsen als een foto. En tot die categorie behoor ik. Gisteren heb ik alle cassettebandjes door mijn handen laten gaan. Top 40´en uit de tijd dat ik die nog uit mijn hoofd kende (als ik nu maar één nummer zou moeten opnoemen ben ik al gezakt), liefdesliedjes als verkeringscadeau (en zelfs een speciaal voor mij gemaakte compositie), radioprogramma's, bandjes die ik voor mijn cursus Spaans maakte.
De allerdierbaarste bandjes hield ik, zoals dit. Je kunt niet alles bewaren. Nee. Maar alles weggooien hoeft nou ook weer niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten